Όταν η φαντασία οργιάζει.

Ο επιχειρηματίας Armand Esders κοίταξε με δέος την δημιουργία του μεγαλύτερου γιού του Ettore Bugatti, Jean Bugatti. Η Royal –  η οποία  είχε κατασκευαστεί ειδικά για τον Esders –  ήταν διθέσια, χωρίς προβολείς, ανοιχτή, με τεράστια φτερά που δένουν αρμονικά με το μακρύ ρύγχος, ενώ το εσωτερικό ήταν επενδυμένο με λευκό δέρμα. Ήταν το 1932, ο κόσμος ούτε μπορούσε να υποψιαστεί τι θα συνέβαινε σε 7 μόλις χρόνια, όταν ο νέος τότε πολιτικός Αδόλφος Χίτλερ θα κατέλυε την γερμανική δημοκρατία της Βαϊμάρης και θα ξεκινούσε ο πιο φονικός πόλεμος που γνώρισαν η ευρωπαϊκή ήπειρος και η ανθρωπότητα. Η Bugatti  Royal Esders επιβίωσε από αυτόν τον πόλεμο, αποκτώντας μία αξία που ανέρχεται σήμερα στα 20 εκ. δολάρια.

Η Royale ήταν ένα από αυτά τα κινούμενα παλάτια που σκοπό είχαν την υπερβολή και την επίδειξη του πλούτου.  Ζύγιζε πάνω από τρεις τόνους, είχε οχτακύλινδρο εν σειρά κινητήρα 12,7 λίτρων που απέδιδε 300 ίππους, αρκετούς για να αναπτύξει το τεράστιο αμάξωμα ταχύτητα 200 χλμ/ω. Αυτή η ταζχύτητα εκείνη την εποχή, αρχές της δεκαετίας του ’30, ήταν 100 χλμ/ω πιο αργή από αυτή των αεροσκαφών της εποχής.
Πάνω από όλα, έπαιζε ρόλο το design. Όχι αυτό ενός βιομηχανικού προϊόντος, όπως είναι σήμερα, αλλά ενός μοναδικού δημιουργήματος που σκοπό είχε όχι την πρακτικότητα, αλλά την επίδειξη και την εκκεντρικότητα.

	Ο εμπρόσθιος τροχός με τον αστεροειδή κινητήρα της Megola.

	Ner A Car.

	To Brooke Swan Car.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσιολογικό από το να είσαι Σκωτσέζος, πλούσιος, να μένεις στην Καλκούτα της Ινδίας και να παραγγείλεις ένα αυτοκίνητο που το εμπρόσθιο μέρος του αμαξώματος έχει το σχήμα κύκνου ενώ το εσωτερικό είναι επενδυμένο με ινδικό μετάξι. Ίσως είναι αδύνατο να αντιληφθεί κάποιος γιατί όταν πρωτοκυκλοφόρησε το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δημιούργησε κυκλοφοριακό κομφούζιο. Είδανε κάτι περίεργο;  Τo Brooke Swan Car υπάρχει, κατασκευάστηκε το 1910 για τον Robert Nicholl «Scotty» Matthewson  και για όσους δεν πιστεύουν την ιστορία, μπορούν να το δουν στο Μουσείο Louwman, στη Χάγη της Ολλανδίας .  

	Εκτός από κύκνους είχαμε και φίδια.

Κομπρέσορες και Streamline

Έχοντας αφήσει πίσω του την Royale, ο Jean Bugatti δημιούργησε ένα από τα ομορφότερα αυτοκίνητα που έχουν κατασκευαστεί. Ακολουθώντας τις επιταγές της σχεδίασης streamline δημιούργησε την 57 Atlantic,η οποία με όποιο αμάξωμα και να κατασκευάστηκε ήταν μοναδική και εντυπωσιακή μέχρι τις μέρες μας. Όσο για τις επίσης γαλλικές Talbot Lago θα αποτελούσαν την ιδανική συνοδεία για την 57, δεδομένου ότι ακολουθούσαν παρόμοια λογική, καθώς αμφότερες ήταν εξοπλισμένες με αεροδυναμικά αμαξώματα. Και οι δύο όμως θα ωχριούσαν εμπρός στο πρωτότυπο 57 Roadster. Το εξωτικό αυτό όχημα κατασκευάστηκε από τη Bugatti μόνο σε ένα αντίτυπο, ως όχημα επιδείξεων. Η τύχη του αγνοείται, αλλά, ευτυχώς, όμως υπάρχουν πιστά αντίγραφα για να δει ο φίλος του αυτοκινήτου τι σημαίνει ρηξικέλευθο design.

	Βugatti 57 Atlantic.

Πιο συντηρητική η Mercedes, κράτησε τις streamline κατασκευές μόνο για τους αγώνες. Αλλά ό,τι έχανε σε πρωτοτυπία η 500Κ (1934-1936) το διέθετε σε μεγαλοπρέπεια και σε επιδόσεις. Το εξωτικό Cabrio κινούσε ένας εν σειρά οκτακύλινδρος κινητήρας με υπερσυμπιεστή που απέδιδε 160 ίππους. Ήταν η  συνέχεια της ιστορικής SSK (γνωστής και ως λευκός ελέφαντας), στην σχεδίαση της οποίας είχε βάλει το χεράκι του και ο Ferdinard Porsche. Από αυτό το ιδιαίτερα επιτυχημένο (και στους αγώνες) αυτοκίνητο, προέκυψαν και οι εξατμίσεις που έβγαιναν εκτός του αμαξώματος προσδίδοντας στο όχημα μία ιδιαίτερη και επιθετική πινελιά. Οι εξατμίσεις ήταν όμως τοποθετημένες με αυτόν τον τρόπο για πρακτικούς κυρίους λόγους, προς αποφυγή της υπερθέρμανσης του κινητήρα.

	Talbot Lagot.

Από την Στουτγάρδη στο Μόναχο και στα δύο μουσεία της πόλης με ...τροχούς, το Deutsches Museum και το μουσείο της BMW, υπάρχουν άλλα δύο παραδείγματα της σχεδίασης streamline, η οποία, αν και είχε σκοπό την αποτελεσματικότητα και όχι την επίδειξη, γεννά αποτελέσματα που  παραμένουν ιδιαίτερα ελκυστικά. Το ένα είναι μία αγωνιστική μοτοσικλέτα της BMW από την περίοδο του Μεσοπολέμου, η οποία εξελίχθηκε με τη βοήθεια της Zeppelin και το άλλο μία 328 Mille Miglia Roadster.

	Αντίγραφο της Bugatti 57 Roadster.

Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί το  Panhard Levassor Dynavia του 1948. H γαλλική εταιρία, η οποία σταμάτησε την παραγωγή αυτοκινήτων μετά την συγχώνευση της με την Citroen, στράφηκε μετά το 1968 στην παραγωγή στρατιωτικών οχημάτων.
Το Dynavia ήταν ένα μικροσκοπικό όχημα – αεροδυναμική μελέτη. Είχε έναν μόνο προβολέα εμπρός και μία μεγάλη  αεροεισαγωγή  που σκοπό είχε την μείωση της αντίστασης. Αποτέλεσμα ήταν η μικρή κατανάλωση, η οποία έφτανε τα 3 λίτρα καυσίμου στα 100 χλμ. Το Dynavia κινούσε ένας επίπεδος, δικύλινδρος κινητήρας 28 ίππων. Μολονότι, όπως είπαμε, δεν είχε σκοπό την επίδειξη, αν έβγαινε στην παραγωγή θα τραβούσε πολλά βλέμματα.
Τέλος εκτός από το αυτοκίνητο – κύκνο υπάρχει και το αυτοκίνητο – φάλαινα. Αλλά για αυτό θα διαβάσετε στο επόμενο αφιέρωμα.

	Mercedes 500K.

	Auto Union Grand Prix Stromlinie από το Μουσείο της Audi.

	BMW 328 Roadster.

	Μοτοσικλέτα BMW  από το Γερμανικό Μουσείο.

	Panhard Levassor Dynavia του 1948