Η Ιταλίδα από το Μόναχο.

  Έτος 1979. Ήταν ο πρώτος που είχε προσκληθεί να ζωγραφίσει. Όχι σε καμβά ή χαρτί, αλλά σε αυτοκίνητο. Στάθηκε μπροστά στο κατάλευκο όχημα και το παρατήρησε. Έμοιαζε πολύ φουτουριστικό, με σφηνοειδές σχήμα και αναδιπλούμενους προβολείς. Δίπλα του βρισκόταν κι ένα μοντέλο σε κλίμακα, τα πινέλα και τα χρώματα της Sikkens. Φόρεσε την φόρμα του και άρχισε να ζωγραφίζει. Μετά από μισή ώρα ήταν έτοιμος. Ο καλλιτέχνης λεγόταν Andy Warhol και το αυτοκίνητο  ήταν η BMW M1 .
Ο θεσμός των BMW art cars, αφορούσε αυτοκίνητα των οποίων το αμάξωμα έχει ζωγραφιστεί από διάσημους καλλιτέχνες. Ο θεσμός συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας , αλλά η Μ1 είναι μοναδική. Μέχρι σήμερα, αποτελεί το πιο εξωτικό αυτοκίνητο από αυτά που φέρουν το έμβλημα της βαυαρέζικης εταιρείας. Μαζί με την υβριδική i8 αποτελούν τα μοναδικά μοντέλα της  BMW με τον κινητήρα στο κέντρο.

	O πρόγονος της Μ1 στο Μουσείο της BMW.

Κυνηγώντας τις 911.

  Η Μ1 έλκει την καταγωγή της από ένα πειραματικό μοντέλο, τη ΒMW Turbo, την οποία είχε σχεδιάσει ο Paul Bracq για να παρουσιαστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972. Είχε τον κινητήρα στο κέντρο και πόρτες gullwing άνοιγαν προς τα επάνω.
Το 1976 ο αγωνιστικός διευθυντής της BMW Jochen Neerpasch, συνειδητοποιώντας πως η BMW δεν ήταν ανταγωνιστική ως προς τις  Porsche 911 RSR στους αγώνες τουρισμού, αποφάσισε ότι η λύση θα ήταν να σχεδιασθεί εξ ολοκλήρου ένα νέο αυτοκίνητο, με τελείως αγωνιστικό προσανατολισμό. Και όταν μιλάμε για αγωνιστικές κατασκευές, δεν πρωτοτυπούμε...απλά ρωτάμε τους Ιταλούς.

	Warhol Art Car από το Μουσείο της BMW. Δίπλα διακρίνεται η 320 του Roy Lichtenstein.

	Η πολιτική έκδοση.

Pro Car.

 H M1 ήταν η πρώτη αυτοτελής δημιουργία της BMW Motorsport (ή αλλιώς απλά Μ)  που είχε ήδη ιδρυθεί το 1972. Η παρουσίαση έγινε το 1978 στο Παρίσι και σκοπός των Βαυαρών ήταν να κατασκευαστεί αλλά και να πωληθεί ο συγκεκριμένος αριθμός που απαιτούσε η Ομοσπονδία Αυτοκινήτου για να «ομολογκαριστεί» το αυτοκίνητο, ώστε να μπορεί να συμμετέχει στους αγώνες. Κατασκευάστηκαν περίπου 400 και η τιμή του αυτοκινήτου ξεπερνούσε τα 100.000 γερμανικά μάρκα, (περίπου 17 εκ δραχμές το 1979 !!!). Ήταν δηλαδή αρκετά ακριβότερη από την Porsche 911 Turbo της εποχής. Παρόλη την «τσουχτερή» τιμή, υπήρξαν πολλοί που ήθελαν την εξωτική αυτή BMW και ο δρόμος προς τους αγώνες ήταν ανοιχτός.
46 από αυτές επιλέχτηκαν, μετά από συμφωνία με τον Bernie Ecclestone, για μία σειρά αγώνων ενιαίου που θα γινόταν στο πλαίσιο των Grand Prix το 1979 και το 1980. Πράγματι, οι Μ1 έδιναν το δικό τους σόου πριν από τους αγώνες Formula 1. Οι πιλότοι της F1 δοκίμαζαν την τύχη τους με το νέο αγωνιστικό της BMW. To 1979 το πρωτάθλημα κέρδισε ο Niki Lauda και το 1980 ο Emmerson Fittipaldi με έπαθλο για τους πρωταθλητές ...μία  Μ1.
Παρόλη την επιτυχία του θεσμού των Procars η  M1 βρέθηκε στο μεταίχμιο της εισόδου των υπερσυμπιεστών στους αγώνες τουρισμού. Μοιραία, η Porsche 935 και το Ford Capri Turbo ήταν πολύ ισχυρότερες, ενώ η ίδια η BMW είχε ως εναλλακτική επιλογή την BMW 320 Gr5, με την οποία δοκίμασε περισσότερες επιτυχίες. Φυσικά, αυτό δεν μειώνει σε τίποτα την αξία της Μ1, δεδομένου ότι σήμερα η Μ1 έχει αποκτήσει αστρονομική τιμή στην αγορά του κλασσικού αυτοκινήτου. Οι τιμές της πλησιάζουν επικίνδυνα τα επτά  ψηφία.

	Το Procar του Nelson Piquet  από το Hockenheim Historic του 2019.

To τέρας της  March

 Άλλη μία λιγότερο γνωστή πτυχή στην ιστορία του μοντέλου ήταν η έκδοση που εξέλιξε η αγγλική March σε συνεργασία με την BMW. Διέθετε widebody αμάξωμα και κινητήρα με υπερσυμπιεστή που απέδιδε 800 ίππους. Σκοπός ήταν η συμμετοχή στην κατηγορία 5 αλλά σειρά τεχνικών προβλημάτων οδήγησε το συγκεκριμένο πρόγραμμα σε ακύρωση.
Όσο για την Μ1 του Andy Warhol, σχεδόν πριν στεγνώσει το χρώμα, αγωνίστηκε στις 24 ώρες του LeMans τo 1979, με πλήρωμα τους Manfred Winkelhock, Marcel Mignot και Hevre Poulain, τερματίζοντας στην έκτη θέση της γενικής κατάταξης, αλλά πίσω από τις  Porsche. Για την Ιστορία, ο αδελφός του Manfred  Winkelhock (που σκοτώθηκε σε ατύχημα στο Mosport του Καναδά), Joachim Winkelhock, χάρισε στη BMW το  1999 τη μοναδική της νίκη στον ιστορικό αγώνα του Le Mans, οδηγώντας μία V12 LMR, μαζί με τους Pierluigi Martini και Yannick Dalmas.

	Η Μ1 είχε το έμβλημα της φίρμας και από τις δύο πλευρές του πίσω μέρους.

Όσο για την Μ Sport, αυτή σήκωσε τα μανίκια, βίδωσε ένα τετρακύλινδρο μοτέρ σε μία Brabham και το 1983 κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα Formula 1.  Αν ποτέ βρεθείτε στο Μόναχο, δίπλα από το Ολυμπιακό Στάδιο της πόλης, εκεί όπου βρίσκονται τα φουτουριστικά κτήρια της BMW, θα δείτε στο μουσείο της εταιρείας διάφορες Μ1, ίσως κι αυτή που ζωγράφισε ο Andy Warhol μαζί με την 320 Gr5 που επιμελήθηκε ο Roy Lichtenstein.

	Δεν αστειεύεται.