O κoρωνοϊός, η McLaren και ο James Hunt |
||
Λίγες μέρες πριν έγινε γνωστό ότι η πρεμιέρα της Formula 1 στην Μελβούρνη θα αναβληθεί λόγω του πανδημίας του κορωνοϊού. Η απαγόρευση ταιριάζει με τη νοσοκομειακή καθαριότητα του θεσμού στην εποχή μας, όπου όλα δουλεύουν ρολόι και το απρόβλεπτο δεν έχει κανένα χώρο. Δεδομένου ότι και το πρώτο κρούσμα φαίνεται να ανακοινώθηκε από την ομάδα της McLaren, λέμε να κάνουμε μία βόλτα πίσω στον χρόνο και να δούμε την ίδια ομάδα και την F1 πριν από 44 χρόνια, το 1976. When Playboys ruled the world. Ήταν η εποχή που ο Barry Sheene είχε μία τρύπα στο κράνος για να μπορεί να καπνίζει περιμένοντας την εκκίνηση πάνω στην μηχανή του. Η εποχή όπου οι πιλότοι γύριζαν στα πάντοκ με μπλουζάκια και παντελόνια καμπάνες. Η μουσική άλλαζε με απίστευτες ταχύτητες, από τα μελωμένα τραγούδια των χίπηδων, το καλοκαίρι του ‘68, στο ακατέργαστο πανκ. Η εποχή που μπορούσες να καπνίσεις μέσα σε αεροπλάνο, η εποχή που η Formula 1 είχε έναν πρωταθλητή σαν τον James Hunt. To 1976, ο Hunt μόλις είχε πάει στην McLaren, η οποία με τη σειρά της είχε ως όπλο της την Μ26. Το δημιούργημα του Gordon Coppuck πέτυχε 3 νίκες και ήταν ένα τυπικό μονοθέσιο της εποχής. Το πλαίσιο ήταν αλουμινένιο, ο κινητήρας ο κλασσικός V8 Cosworth, δεν υπήρχε ίχνος ηλεκτρονικού βοηθήματος, η αλλαγές ταχυτήτων θέλαν δύναμη, το φρενάρισμα επίσης. Σε πιθανό ατύχημα, το σασί δεν προστάτευε τον οδηγό και τα πιτ στοπ κυλούσαν με ταχύτητες ...σαλιγκαριού. Δεν υπήρχε dress code, οι οδηγοί δεν απαντούσαν με συγκεκριμένες απαντήσεις, σε συγκεκριμένες ερωτήσεις, σε συγκεκριμένη ώρα στα ΜΜΕ, ούτε είχαν επιτελείο επικοινωνίας. Αντιθέτως, στο τέλος του Grand Prix ήταν χαρούμενοι που ήταν ζωντανοί. English Hero Ήταν 15 Ιουνίου του 1993 όταν πέθανε από καρδιακή προσβολή ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 1976 στη Formula 1 James Hunt. Ήταν μόλις 45 ετών. Εκείνη την εποχή βρισκόταν στο αποκορύφωμα της η κόντρα του Prost με Williams και του Senna με McLaren. Ο Hunt ήταν και αυτός οδηγός της McLaren, όταν σοβούσε η δική του αντιπαλότητα με τον Niki Lauda και τη Ferrari. Hunt the Shunt Ο Hunt ήταν το ίδιο ορμητικός και στο κόκπιτ. Το παρατσούκλι του “Hunt the Shunt„ (Shunt είναι στην αυτοκινητιστική αργκό το ατύχημα), αλλά και το πείσμα του, θυμίζουν έναν άλλο μεγάλο οδηγό, τον Colin McRae. O Hunt πολλές φορές έχανε αγώνες από ατυχήματα ή εξόδους, αλλά όταν δεν έκανε λάθη, ήταν δύσκολο να νικηθεί. Ενδεικτικό του πάθους του ήταν ένα περιστατικό, όταν έπαθε βλάβη το μονοθέσιό του. Όταν ο επιλογέας ταχυτήτων έσπασε, αντί να εγκαταλείψει, κάρφωσε το χέρι του πάνω στον σπασμένο λεβιέ, πληγώνοντας το χέρι του, για να μπορεί να αλλάζει ταχύτητες. Το πείσμα του και το πάθος του ορισμένες φορές τον έκαναν να οδηγεί γενναία στην πλημμυρισμένη Suzuka του 1976, όπου η McLaren έκανε πατινάζ έχοντας ανύπαρκτη πρόσφυση. Κάποτε, όμως, τα ίδια γνωρίσματα του χαρακτήρα του, τον παρέσυραν να επιτεθεί σε έναν αγωνοδίκη μετά από εγκατάλειψη. Από την Hesketh στην McLaren Η καριέρα του στην Formula 1 ξεκίνησε στην ιδιωτική ομώνυμη ομάδα του λόρδου Hesketh, με την οποία σημείωσε μια νίκη το 1975. Όταν ο Hesketh δεν είχε άλλους οικονομικούς πόρους να συνεχίσει, ο Hunt εκμεταλλεύτηκε τη λανθασμένη επιλογή του Fittipaldi να εγκαταλείψει τη McLaren και πήρε την θέση του Βραζιλιάνου. Το 1976 ήταν η χρονιά που στιγματίστηκε από το παρ’ ολίγον θανατηφόρο ατύχημα του Lauda, την ακύρωση της McLaren σε έναν αγώνα και κρίθηκε στη Suzuka όπου διεξήχθη και το τελευταίο Grand Prix της χρονιάς. Οι συνθήκες ήταν κακές, η πίστα ήταν γεμάτη νερά και ο Lauda δεν αγωνίστηκε για λόγους ασφαλείας. Ο Hunt τερμάτισε τρίτος και κέρδισε το μοναδικό του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. |
||