Τα super mini αυτοκίνητα ήταν δημιουργήματα ανάγκης αλλά και μόδας. Δημιουργήθηκαν από ανάγκη, γιατί η ερειπωμένη Ευρώπη -  και ιδίως η Γερμανία - είχε την ανάγκη της φτηνής μετακίνησης. Τα επέβαλε και η μόδα, γιατί το ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο τα καθιστούσε ιδανικό μέσο μεταφοράς για τους νέους. Στο Μουσείο Schramberg, στον Μέλανα Δρυμό, υπάρχει μία σχεδόν πλήρης συλλογή τέτοιων αυτοκινήτων, πολλά εκ των οποίων έμειναν στο στάδιο του πρωτότυπου. Τα περισσότερα κινούσαν κινητήρες μοτοσικλετών, ενώ μερικοί κατασκευαστές πειραματίστηκαν και με την ηλεκτροκίνηση, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Ήταν ακόμα νωρίς, απ’ ό,τι φαίνεται. Κρίμα που η συλλογή περιορίζεται στις γερμανικές κατασκευές, αφού ανάλογα αυτοκίνητα κατασκευάστηκαν και σε άλλες χώρες, όπως το Bond Bug στην Αγγλία.  

	Messerschmitt TG 500 από το 1960.

	2000 Kleinschnittger F125 κατασκευάστηκαν συνολικά, από το 1950 μέχρι το 1957. Το κινούσε ένας μονοκύλινδρος, δίχρονος κινητήρας 125κεκ.

	Δύο Fuldamobil, τα οποία επίσης χρησιμοποιούσαν δίχρονους κινητήρες μοτοσικλέτας.

	Αυτοκίνητο ή βατραχάκι;

	Grohsbach από το 1951.Το μοναδικό όχημα που υπάρχει. Είχε κινητήρα 250 κ.εκ., ισχύος 12 ίππων.

	Η σειρά των τρίκυκλων Messerschmitt KR. Αριστερά διακρίνεται το πρωτότυπο Flitzer, στο οποίο βασίστηκαν.

	Ιδιοκατασκευή για αναπήρους πολέμου.

	Η Maico από το Tübingen έγινε γνωστή στην Ελλάδα από τις μοτοσικλέτες Cross και Enduro. Κατασκεύαζε όμως και αυτοκίνητα.

	Steinwinter Junior. Το έμβλημα θύμιζε προκλητικά Ferrari.

	Πού είναι το εμπρός και πού είναι το πίσω; Zündapp Janus.

	ΒMW 500 και Isetta 125 από την δεκαετία του ΄50.

	Heinkel 154 από το 1957.

	Τα Βrütsch δεν είχαν χώρο ούτε για έναν χαρτοφύλακα! To αριστερό τρίκυκλο κατασκευάστηκε σε 14 μόλις αντίτυπα.

	Ως bonus, ένα ηλεκτροκίνητο Sinclair, αγγλικής κατασκευής, από το 1991.